Nie będziesz mógł oglądać mojego oblicza

„Nie będziesz mógł oglądać mojego oblicza, gdyż żaden człowiek nie może oglądać mojego oblicza i pozostać przy życiu.“
Księga Wyjścia, Modlitwa Mojżesza 33,20
Biblia Tysiąclecia 1983:99

Jan Kameníček, nar. 1955 v Praze. Vystudoval SPŠ stavební a Konzervatoř v Praze, obor violoncello. Pracoval rok v Českém rozhlase jako režisér ozvučení. Od roku 1980 je ve svobodném povolání. Napsal spolu s Svatoslavem Gosmanem třináct rozhlasových životopisných her o hudebních skladatelích.Také mnoho povídek pro rozhlas a časopisy. Publikovat začal v roce 1988 v Československém spisovateli knihou Rekviem za kantora Bacha. Napsal dvanáct knih, některé byly vydány německy, anglicky a polsky. Spolu s Svatoslavem Gosmanem napsali televizní balet Alenka v říši divů. Zatím poslední kniha Zdánlivé zbytečnosti se formou rozhovoru zabývá technikou psaní, jak napsat povídku, dialogy, rozhlasovou hru, komentář. Je to učebnice pro začínající adepty spisovatele.

Zatrzymał się, spojrzał na karteczkę trzymaną w dłoni, potem zaś na numer domu przymocowany do murowanego, obłupanego słupka, który, wraz z drugim, służył do zamocowania furtki – zamkniętej, jak się po chwili przekonał. Kiedy upewnił się, że numer domu zgadza się z numerem na karteczce, sięgnął do kieszeni spodni i wyjął dwa klucze związane kawałkiem starego sznurka. Klucze i adres otrzymał we właściwym urzędzie wraz z informacją, że do godziny osiemnastej - kiedy to musi je koniecznie oddać – może w spokoju obejrzeć dom i dopiero potem, po głębokim namyśle, powiedzieć, czy chce w nim mieszkać, czy też nie. Jednym z kluczy spróbował otworzyć zamek w furtce. Przekręcił dwa razy i kiedy nacisnął zardzewiałą klamkę furtka, skrzypiąc, pomału się otworzyła. Wszedł na mały betonowy chodnik. Już wcześniej, kiedy stał przed zamkniętą furtką, mógł zobaczyć chociaż część dużej, rodzinnej willi, ale nie zrobił tego.